Teatr magicznie przyciąga widzów. Nic dziwnego, że uczestnicy mokotowskiego hufca 7-28 HP, którzy dopiero co u siebie gościli Teatr „Maska”, udali się do Teatru Kwadrat, by przekonać się, kim jest „Ciotka Karola”. Lekka komedia Brandona Thomasa skrzy się humorem dzięki znakomitemu przekładowi Cecylii Wojewody, a zespół świetnych aktorów wspiął się na wyżyny artyzmu pod reżyserią Andrzeja Nejmana. Trzeba dodać, że salwy śmiechu i oklaski wzbudzała gra nie tylko wytrawnych mistrzów, jak np. Lucyna Malec – tytułowa ciotka, czy Andrzej Grabarczyk, ale także przedstawiciele młodego pokolenia, jak choćby Aleksandra Radwan, bądź Patryk Pietrzak, który udanie dźwigał trud wcielania się w… Donnę Lucię d’Alvadorez – tytułową (a jakże) ciotkę Karola. Akcja dzieje się w wiktoriańskiej Anglii, w Oksfordzie, gdzie dwaj gentlemani borykają się z problemami nie tylko finansowymi, lecz zwłaszcza sercowymi. Ich przyjaciel zostaje niemal siłą wrobiony w karkołomną próbę pomocy, gdy niezbędna do wybawienia z kłopotów ciotka mimo zapowiedzi nie przybywa w oczekiwanym momencie. Ktoś musi ją zastąpić. Co z tego wynikło, to trzeba samemu zobaczyć, ale huczne brawa i owacje na stojąco po spektaklu pozwalają przypuszczać, że czas spędzony na przedstawieniu nie będzie stracony. Tym bardziej, że język jest jak najbardziej współczesny, a dialogi pełne są odniesień do polskiego „tu i teraz”. Nie o sam śmiech i doskonałą rozrywkę wszakże chodziło. Uczestnicy hufca bawili się świetnie, lecz kadra wychowawcza nie bez powodu wybrała właśnie tę pozycję z repertuaru. Pozornie lekka komedia niesie w sobie dwa bardzo ważkie przesłania. Z jednej strony, gdy pojawia się poważny problem, to do jego rozwiązania należy brać pod rozwagę absolutnie wszystkie, nawet te najbardziej szalone pomysły. Z drugiej strony żaden z nich nie przyniesie dobrego skutku, jeżeli zabraknie uczciwości i prawdomówności. Warto o tym pamiętać w każdej sytuacji.
