Nauczanie wielokulturowości jest w dzisiejszych czasach nie tylko ważne, ale wręcz niezbędne. Głęboko zakorzenionym w naszej podświadomości odruchem jest lęk przed tym, co obce. Nie myśląc, co robimy, traktujemy „inne” z wrogością. Zapoznanie i oswojenie się z tym, co „inne” jest więc koniecznością. I właśnie dlatego grupa uczestników mokotowskiego hufca 7-28 HP udała się pod opieką wychowawców na warszawską Ochotę do Ośrodka Kultury Muzułmańskiej przy Alei Bohaterów Września. Interesujący architektonicznie obiekt przyciąga uwagę fasadą wyłożoną lustrzanymi płytkami, srebrzystymi, jak światło księżyca stanowiącego symbol religii muzułmańskiej - islamu. Budynek nie tylko spełnia funkcje administracyjno - biurowe, ale jest też świątynią. Typowy dla meczetów strzelisty minaret (wieża, z której muezzin o określonych godzinach pieśnią wzywa do modlitwy) tu zastąpiła ażurowa konstrukcja w kształcie stożka zwieńczonego półksiężycem. Bryła budynku, to zwarty prostopadłościan. Nie wydaje się duży, ale wewnątrz mieści największą w Polsce salę modlitewną na 400 wiernych. Do Ośrodka Kultury Muzułmańskiej może przyjść każdy, aby dowiedzieć się, czym jest islam. W kwietniu 2001 roku zarejestrowano Ligę Muzułmańską w Rzeczypospolitej Polskiej jako oficjalny związek wyznaniowy na takich samych prawach, jak np. Kościół Rzymsko-Katolicki. Szacuje się, że wyznawców islamu jest w naszym kraju zaledwie około 30 tysięcy. Są to zarówno obywatele Polscy, w tym od wielu wieków zamieszkujący na suwalszczyźnie Lipkowie, czyli będący gorącymi polskimi patriotami potomkowie Tatarów, jak również obcokrajowcy posiadający status rezydenta. Najważniejszym zadaniem Ligi Muzułmańskiej, oprócz kultywowania islamu, jest dialog międzywyznaniowy i realizowanie pokojowego współistnienia różnych kultur, cywilizacji i ras. W tym tonie przewodniczka przedstawiła uczestnikom wycieczki najważniejsze idee i zagadnienia. Oprowadzając po obiekcie i przybliżając pojęcie kultury muzułmańskiej, kładła nacisk na oddzielenie ekstremistycznych terrorystów od kultury zwykłych ludzi, którzy tak samo, jak chrześcijanie wierzą w jednego Boga i chcą pokojowo wychować swoje dzieci na dobrych ludzi i porządnych obywateli. To cenne doświadczenie poszerzyło uczestnikom hufca pojmowanie i zrozumienie dzisiejszej, skomplikowanej rzeczywistości, a oswojenie tego, co „inne” będzie procentowało w przyszłości.