W 7 – 9 i 7 – 32 HP odbyły się kolejne zajęcia upamiętniające gehennę 1,5 miliona dzieci żydowskiego pochodzenia oraz tysięcy innych dzieci, które straciły życie wskutek nazistowskiego okrucieństwa.
Uczestnicy zapoznali się z biogramami najmłodszych ofiar wojny, oglądali autentyczne zdjęcia zamieszczone na Facebooku przez Auschwitz Memorial /Muzeum Auschwitz - tam zazwyczaj podawana jest informacja - jak nazywało się dane dziecko, skąd przyjechało i kiedy trafiło do komory gazowej...
Uczestnicy zwracali uwagę, że nawet bezbronne niemowlęta były bezlitośnie pozbawiane życia. I tu nadszedł czas na refleksję nad okrucieństwem niemieckiej machiny wojennej. Poruszeni uczestnicy dyskutowali nad losem niewinnych, nad skalą traumy rodziców, którym siłą wyrywano dzieci z objęć, by często jeszcze tego samego dnia pozbawić ich życia. Zastanawiali się w jaki sposób brak tolerancji, dyskryminacja, polityka doprowadziły do ludobójstwa. Dlaczego świat pozwolił na Holokaust? Czy obecnie również obserwujemy zjawiska świadczące o braku akceptacji innych, do czego to może doprowadzić? Jakie skutki wywołała wojna w Ukrainie? Czy hasło „Nigdy więcej wojny” ma rację bytu również we współczesnym świecie. I wreszcie co może zrobić każdy z nas, gdy widzi krzywdę innych, gdy jest ktoś pozbawiany praw, wyśmiewany, poniżany…
Przypomnijmy, że początek realizacji Projektu Krokus miał miejsce w 2005r. w Irlandii, obecnie zaś rozprzestrzenił się do dwunastu europejskich krajów. Organizacja Holocaust Education Ireland przekazuje cebulki żółtych krokusów, w Polsce ich dystrybucją zajmuje się Żydowskie Muzeum Galicja w Krakowie, które również wspiera uczestników dostarczając merytoryczne materiały.
A jesienią, w praskiej jednostce 7 – 9 HP młodzież – wspólnie z koleżankami i kolegami z 7 – 32 HP – zasadziła krokusy – symbole pamięci, których kolor nawiązuje do nawiązuje do żółtych gwiazd Dawida, które Żydzi zmuszeni byli nosić w wielu krajach okupowanych przez nazistowskie Niemcy…
