Tak, tak wakacje nieubłaganie dobiegają końca.
Wyjątkowy czas wymagał wyjątkowego sposobu nauczania. Od 1 września jednak nauka rozpocznie się w trybie stacjonarnym. Jak sobie poradzić? O czym warto pamiętać?
Okres pandemii wiele zmienił w naszym życiu. Obostrzenia sanitarne, te związane z przemieszczaniem się, trybem nauczania w szkołach, organizacją pracy i praktyk zawodowych. Właściwie w każdym aspekcie społecznym musieliśmy się dostosować, przyzwyczaić i dać sobie radę.
Okres nauki zdalnej przeplatany hybrydowym systemem nauczania okazał się wyzwaniem zarówno dla uczniów, jak i dla rodziców i nauczycieli. Wszyscy poddani zostaliśmy próbie cierpliwości, wytrwałości i wyjątkowo samodzielnej pracy. Jak twierdzą eksperci długotrwałe nauczanie zdalne nie wpływa dobrze na psychikę młodych ludzi. Ma to związek przede wszystkim z izolacją, której doświadczyli uczniowie. Trzeba pamiętać, że nauczanie to nie tylko przekazywanie wiedzy, to także jej przyswajanie, możliwość bezpośredniego kontaktu i wyjaśniania niezrozumiałych kwestii, to także bycie w grupie. Brak nabywania kompetencji społecznych, umiejętności komunikacji, rozwiązywania konfliktów to najczarniejsze konsekwencje lockdownu, których może doświadczyć młode pokolenie.
Wyobcowanie związane z długotrwałą nauką zdalną nasiliło, bądź też wyzwoliło wiele lęków wśród młodych ludzi. Ten tryb nauczania także jednak rozleniwił i osłabił motywację uczniów. Pandemia zdecydowanie stanowi sytuację kryzysową. W zależności od wieku ludzie reagują podobnymi uczuciami na skutki kryzysu.
Ochotnicze Hufce Pracy wspierają młodzież od 15 roku życia. Ten moment wchodzenia w dorosłość, gdzie główna aktywność skupia się na sprawach dotyczących rówieśników to szczególnie wrażliwy czas w życiu człowieka. Powrót do szkoły i sposoby radzenia sobie w niej są determinowane przez wiek.
Jak zatem przygotować się na nadchodzący rok szkolny, który rozpoczyna się od 1 września w trybie stacjonarnym?
Przede wszystkim należy podjąć próbę wspierania się nawzajem i otworzenia się na drugiego człowieka. Ta trudna do odrobienia lekcja będzie wymagała empatii ze strony rodziców i nauczycieli. Ci ostatni w szczególności będą musieli przyczynić się do swoistej „reintegracji klas”, czyli zbudowania na nowo zespołu klasowego, inicjowania rozmów z uczniami, zachęcania ich do dzielenia się doświadczeniami ze zdalnego nauczania, budowania przyjaznego środowiska, a zwłaszcza słuchania.
Powrót do szkoły oznacza, że obowiązują zasady szkolne, które warto uczniom przypomnieć - o ich obowiązkach, przywilejach, czy zasadach oceniania. Obecnie jeszcze więcej niż zwykle zależy od uważności i elastyczności nauczycieli.
A co mogą zrobić sami uczniowie? Zachęcani przez nauczycieli warto, aby otworzyli się na nowe pomysły, uczestniczyli w kreowaniu „nowej” rzeczywistości. Co można zaproponować? Oto kilka rad:
• przekaż swoje pomysły na wspólne spędzanie czasu
• zaproponuj zajęcia, gry lub inne sposoby dzięki, którym będziecie pracować zespołowo
• zainicjuj warsztaty, projekt czy inną ciekawą dla was formę dzięki, której można będzie dzielić się swoimi „pandemicznymi” przeżyciami
• postaw na burzę mózgów – im więcej was tym więcej będzie pomysłów
Pamiętajcie też, że naprawdę nie jesteście sami, że w razie kłopotów możecie się zwrócić do tych, którym ufacie. Tu na Mazowszu kadra Ochotniczych Hufców Pracy zawsze chętnie przyjdzie Wam z pomocą. Nasi doświadczeni wychowawcy, pośrednicy pracy, doradcy zawodowi i wszyscy pozostali to naprawdę ludzie, którym Wasz los nie jest i nie będzie obojętny. Nasze drzwi i serca są zawsze dla Was otwarte!
Razem naprawdę można lepiej i więcej.
Trochę empatii, jeszcze więcej wytrwałości i wszyscy szczęśliwie przeżyjemy nowy rok szkolny!