Obserwowany dynamiczny rozwój technologii wraz z eksplozją demograficzną stały się przyczyną nadmiernego wykorzystywania zasobów naturalnych Ziemi, prowadzą także do postępującej dewastacji i degradacji środowiska ...
Świadomość sytuacji zagrożenia, którego ludzkość jest w stanie uniknąć zmieniając postępowanie wobec siebie i przyrody, powoduje, że dla wszystkich państw, zwłaszcza wysoko rozwiniętych, priorytetem stają się planowe działania proekologiczne.
Każdy człowiek korzysta ze środowiska przyrodniczego otrzymując z niego nie tylko surowce czy energię, ale także czerpiąc inspiracje i doznania, które wypływają z piękna i majestatu natury. Korzysta również z dóbr środowiska społecznego i kulturowego, wytworzonych przez ludzi i dla ludzi.
Mimo to, społeczeństwo niewiele wie, jaki wpływ na stan i jakość tych środowisk mają zachowania pojedynczych osób, rodzin i grup społecznych, jak również ich przyzwyczajenia, styl życia, moda, sposób wypoczynku czy odżywiania.
Dlatego też edukacja ekologiczna – nie tylko ta okazjonalna (np. Dzień Ziemi), wspomagająca zrozumienie zależności między człowiekiem, jego wytworami i przyrodą, obejmować musi wszystkich ludzi bez wyjątku – w pierwszej kolejności najmłodszych, którzy mogą skutecznie przekazywać osobom starszym wzorce zachowań proekologicznych. Jedynie wspólny wysiłek wszystkich ludzi razem i każdego z osobna, podejmowany codziennie, w każdym miejscu: w domu, w szkole, w hufcu, w pracy, podczas wypoczynku, jest w stanie zahamować degradację środowiska, wpłynąć na poprawę jakości naszego życia i zdrowia oraz zapewnić perspektywy godziwego życia przyszłym pokoleniom.
Opracowała - Helena z 7 – 6 HP