Ponoć obecnie czytanie książek nie należy do najbardziej popularnych form spędzania wolnego czasu. Szkoda, bo książki nie tylko rozwijają wyobraźnię i empatię, poprawiają pamięć, ale także pozwalają się zrelaksować i zapomnieć o trudach codzienności… A wiedza w nich zawarta ma ogromny wpływ na kształtowanie naszej wrażliwości duchowej i społecznej.
Z okazji nadchodzącego Dnia Książki uczestniczki z 7 – 3 HP postanowiły podzielić się z nami kilkoma refleksjami ...
Dlaczego lubię czytać?
Lubię powieści historyczne. Pozwalają mi one lepiej poznać i zrozumieć otaczającą nas rzeczywistość. Dzięki książkom zdobywam interesujące informacje o dawnych obyczajach, tradycjach i systemach wartości. Poznaję historię powstania świata czy kraju. Staję się „świadkiem” odległych wydarzeń, staram się zrozumieć przeszłość, po to by móc odnaleźć się w teraźniejszości i przyszłości.
Czytać po prostu warto,
… bo nawet w niepopularnym i mało atrakcyjnym dla nas kanonie lektur szkolnych można odnaleźć „drogowskazy” życia.
Czytanie jest piękne
„Tak mało mamy czasu, a tak wiele zostało do przeczytania…”. Do dobrych książek można wielokrotnie powracać delektować się nimi i odkrywać coraz to nowsze treści. Obcowanie z książką sprawia, że czuję się po prostu lepsza, bogatsza, bo w każdej chwili mogę przenieść się w inny, niepowtarzalny świat i „wymiar”.
A dla Was?
Najlepiej przekonacie się o tym sami. Pewnego dnia wyciszcie się, wyłączcie wszystkie „szklane ekrany”, w ciszy i skupieniu sięgnijcie po interesującą książkę i wyruszcie „w zaczarowanych marzeń świat…”
